16 مهر 1396کارشناس بهداشت حرفه‌ای شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه عنوان داشت: مطابق بودن محیط کار و شغل با فرد یا همان ارگونومی بسیار حائز اهمیت است و این مهم در دوران مدرسه که شامل تجهیزات و فضای آموزشی دانش‌آموز است نیز بسیار مهم و ضروری است. به گزارش روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه؛ مهندس مجید یزدانی گفت: دانش آموزان در حالی بخش قابل‌توجهی از زمان شبانه‌روزی خود را در فضای مدارس سپری می‌کنند که به دلیل قرار گرفتن در سن رشد، هرگونه نارسایی و نقص در تجهیزات و یا فضای فیزیکی محیط تحصیل می‌تواند به‌طور چشمگیری روی سلامت آن‌ها تأثیرگذار باشد. وی تصریح کرد: وجود اختلال در ساختار قامتی بیش از 80 درصد دانش آموزان دختر، نشان‌دهنده زنگ خطری در زمینه مغایرت وسایل و تجهیزات مدرسه با شرایط ساختار بدنی دانش آموزان می‌باشد. شرایط کوله‌پشتی مناسب برای مدرسه مهندس مجید یزدانی اضافه کرد: با توجه به اینکه میزان مصرف انرژی هنگام استفاده از کوله‌پشتی نسبت به انواع دیگر کیف‌ها کمتر است و همچنین استفاده از آن با ساختار بدنی سازگارتر می‌باشد بنابراین استفاده کوله‌پشتی نسبت به انواع کیف‌ها برتری دارد. وی افزود: وزن کوله‌پشتی دانش آموزان باید کمتر از 15 درصد وزن بدنشان باشد و برای مقطع ابتدایی این میزان 10 درصد است، به‌عنوان‌مثال برای یک دانش‌آموز با وزن 20 کیلوگرم نباید وزن کوله‌پشتی و محتویات آن در هنگام حمل از 2 کیلوگرم بیشتر باشد، در حال طبیعی کوله‌پشتی پس از آویزان کردن باید حدود 3 سانتی‌متر بالاتر از خط گودی کمر قرار بگیرد. کارشناس بهداشت حرفه‌ای شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه ادامه داد: تسمه‌های کوله‌پشتی باید طوری تنظیم شود که کوله از ناحیه آخرین مهره کمری که به‌موازات خط ناف در ناحیه پشتی قرار دارد پایین‌تر نیامده و شانه‌ها را به‌طرف عقب نگه دارد، بهتر است در چیدمان وسایل در کوله‌پشتی، اشیاء سنگین‌تر در قسمت عقب کوله‌پشتی (نزدیک به پشت)، اشیاء با وزن متوسط در قسمت میانی و وسایل سبک در جلوی کوله‌پشتی قرار بگیرند. مهندس مجید یزدانی با اشاره به تجهیزات و فضای فیزیکی داخل کلاس‌های درسی افزود: فاصله تابلو کلاس درس از اولین ردیف دانش آموزان نباید از 2/2 متر کمتر باشد، چیدمان نیمکت‌ها به‌گونه‌ای باشد که ترجیحاً پنجره‌ها در سمت چپ دانش آموزان تعبیه شود، کلاس‌ها باید حتی‌الامکان طوری ساخته شوند که از نور طبیعی استفاده نمایند و کلاس‌هایی که اجباراً از نور مصنوعی استفاده می‌نمایند شدت روشنایی بایستی برابر 500-300 لوکس بوده و نحوه تابش طوری باشد که ایجاد خیرگی در دانش آموزان ننماید. وی تصریح کرد: درجه حرارت مناسب جهت کلاس‌ها بین 18-21 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 50-60 درصد می‌باشد، صندلی یا نیمکت باید به شکلی باشد که دانش‌آموز بتواند صندلی را به میز نزدیک کند تا بتواند دست‌های خود را به میز تکیه داده و تنه او با پشتی صندلی مماس باشد، همچنین ارتفاع میز باید به‌اندازه‌ای باشد که کف پا به‌راحتی با زمین مماس شود وقتی کف پا روی زمین قرار می‌گیرد، زاویه‌ای که ران با تنه می‌سازد حدود ۹۰ درجه است و در این صورت گودی کمر حفظ می‌شود. کارشناس بهداشت حرفه‌ای شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه ادامه داد: امکان جابجایی و حرکت آزادانه پا با توجه به فاصله بین ران و سطح زیرین میز موجود باشد، بهتر است سطح میزها نسبت به سطح تراز دارای زاویه ۱۵ درجه بوده و به سمت دانش‌آموز شیب داشته باشد، نیمکتی ازنظر ارگونومی قابل‌پذیرش می‌باشد که فضایی به‌اندازه 3 تا 4 سانتی‌متر بین پشت پا‌ها و لبه جلویی نشیمنگاه وجود داشته باشد، ارتفاع میز طوری باشد که آرنج‌ها تقریباً هم‌سطح با لبه جلویی میز باشد و همچنین به دانش آموزان آموزش داده شود تا هنگام نحوه درست نشستن روی نیمکت را رعایت نمایند. انتهای پیام/ م.ن 3080 با کلیک بر روی لینک زیر اخبار دانشگاه را از کانال تلگرام دریافت کنید https://telegram.me/bpumspublicrelation
تاریخ بروز رسانی: 16 مهر 1396