خاتون باباحسنی در مصاحبه با روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه اظهار داشت: افرادی که گاهگاهی مواد مصرف میکنند و بهاصطلاح مصرفکننده تفننیاند، اگر فکر میکنند میتوانند هر وقت بخواهند مصرف را قطع و مواد را کنار بگذارند سخت در اشتباهاند.
وی بیان داشت: شاید یکی از حساسترین گروهها، مصرفکنندههای تفننی باشند که تقریباً 10 برابر مصرفکنندههای دائمی با مواد درگیرند و با آن دستوپنجه نرم میکنند.
وی افزود: این افراد بیش از همه گروهها نیاز به کمکهای اورژانسی و نیروهای کمکی دارند.
مسئول بهداشت روان شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه عنوان داشت: متأسفانه آمار دقیقی از مصرفکننده تفننی وجود ندارد، این افراد با این فکر که هر وقت اراده کنند مصرف میکنند و هر وقت اراده کنند کنار میگذارند اقدام به مصرف مواد در میهمانیها، پارتیها و شاید مراسم عروسی میکنند.
وی اضافه کرد: این افراد اکثراً دنبال مجالسی هستند که در آن مواد و مشروب وجود دارد و به ندرت به مهمانی یا مکانهایی که خبری از مواد و مشروب نیست، رغبت نشان میدهند.
باباحسنی اظهار داشت: هرچند این افراد خود را مصرفکننده موقت میدانند و در ذهنشان هست که در فاصلهای دور یا نزدیک آن را کنار خواهند گذاشت، اما نه آنها مصرف را کنار میگذارند و نه تفننی باقی میمانند؛ بلکه به سمت مصرفکننده دائمی و وابستگی پیش خواهند رفت.
وی با طرح این پرسش که ما بهعنوان اطرافیان این افراد چقدر میتوانیم مؤثر باشیم؟ عنوان داشت: رفتارهای اطرافیان در این زمان بسیار اهمیت پیدا میکند.
مسئول بهداشت روان شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه بیان داشت: فاجعه زمانی رخ میدهد که اطرافیان این افراد را درک نکنند و بهجای پذیرش، ملایمت و گفتگوی صمیمی و بهدوراز تنش و مشاجره، اقدام به تحقیر، سرزنش، بازخواست و مقایسه آنها با دیگران کنند، یا در محل کار به علت سو رفتار اقدام به اخراج آنها از کار شود.
وی افزود: رفتار ناپخته و بدون آگاهی و از روی احساسات میتواند اضطراب فرد را بیشتر و عملکرد فرد در محیط و محل کار را ضعیفتر و در نتیجه مصرف را بالاتر و اعتیاد و وابستگی را محتملتر کند و شکاف بین فرد را با خانواده و کل جامعه بیشتر کند.
گفتوگوی استراتژیک والدین با فرزندان از قویترین مؤلفههای خودکنترلی در برابر مصرف مواد است
باباحسنی گفت: به نظر نمیرسد که در خانوادهها پیرامون اعتیاد کمترین گفتگویی اصولی صورت بگیرد و هر جا همصحبتی باشد تنها نوعی بحث و مشاجره یا بهصورت هشدار کلی است که عملاً بیفایده است.
مسئول بهداشت روان شبکه بهداشت و درمان شهرستان گناوه توصیه کرد: بهتر است در مورد مواد مخدر با آرامش و بدون مشاجره، حمله و مقصر جلوه دادن هیچکدام از اعضای خانواده بهصورت کاملاً خنثی و بدون سوگیری صحبت کرد.
وی بیان داشت: یکی از مهمترین مشکلات این است که در خانوادهمان در مورد اعتیاد حرف نمیزنیم و این یک تابو است که هرگونه حرف زدن خانوادگی پیرامون آن را ممنوع و غیرقابلتحمل کرده است.
باباحسنی اظهار داشت: وقتی پدیدهای واقعی در خانواده یا جامعه یا در سطح ملی تابو شود و در برابرش سکوت کنیم اولین اتفاقی که میافتد این است که از حیطه رسمی خارج میشود.
وی اضافه کرد: از سویی موضوعاتی که برای انسان کشش و جذابیت دارند یعنی علیرغم وضعیت آسیبزننده آنها انسان از انجام دادن یا حرف زدن یا استعمال آن لذت میبرد، وقتی از حوزه رسمی خانواده یا جامعه خارج شود، وضعیت مخفی پشت پرده یا پستویی پیدا میکنند و فقط از انظار خارج میشود.
باباحسنی گفت: مصیبت هم از همینجا شروع میشود که هر آنچه برای انسان جذاب و لذتبخش باشد، اگر به خلوت رانده شود افسارگسیخته عمل خواهد کرد و فرصت برای رشد قارچ گونه پیدا میکند و از طرفی دیگر امکان کنترل و کاهش شدت و حدت آن از دسترس خارج میشود و خانوادهای که میتوانست با همبستگی جمعی بالا و روابط سلسله مراتبی پذیرفتهشده درونی، موضوع را بهخوبی مدیریت کند، خود میشود انکارکننده اصلی مشکل و زمانی لب میگشایند که کار از کار گذشته باشد و یک معتاد به جامعه اضافهشده است.
انتهای پیام/ ک.آ 3080
آخرین اخبار حوزه سلامت را از ما بخواهید