محمد آسیم در رابطه با پدیکلوزیس یا همان شپش سر، اظهار کرد: شپش یک انگل خارجی و اجباری انسان است که از خون تغذیه میکند و سه نوع عمده دارد که شپش سر شایعترین نوع شپش است و در کودکان شایع است.
وی افزود: عمر شپش ماده ۳۰ روز و تعداد تخمهای آن در طول یک دوره زندگی، ۱۵۰-۵۰ عدد است و محل زندگی این انگل بهطور عمده در پشت سر و پشت گوشهاست. تخم شپش که بهطورکلی رشک نامیده میشود بیضیشکل، سفیدرنگ و بهاندازه ته سنجاق است و به مو و درز لباس افراد آلوده میچسبد.
آسیم در خصوص اینکه پدیکلوزیس در چه گروههایی از افراد وجود دارد و علائم آلودگی به آن چیست، افزود: شپش به هیچ گروه یا طبقه خاص اختصاص ندارد اما بهطور شایعتر در دختربچهها مشاهده شده است. اگرچه شیوع رده سنی خاصی ندارد اما کودکان دبستانی آسیبپذیرترین گروه سنی هستند و تماس نزدیک و طولانیمدت آنها باهم شایعترین و اصلیترین راه انتقال است.
مسئول واحد واگیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان جم اظهار داشت: در بررسیهای انجام شده، میزان آلودگی به شپش سر انسان در مدرسهها، بهویژه مدارس ابتدایی دخترانه در حد قابلتوجهی بوده است. بنابراین، آگاهی آموزگاران از علائم و نشانههای این بیماری در مدارس، گامی مثبت در جهت کنترل بیماری محسوب میشود.
وی تصریح کرد: آلودگی به شپش عمدتاً علامتی ندارد و در غربالگریها کشف میشود ولی گاهی علامتی مثل خارش، وجود نقاط قرمزرنگ در کف سر، علائمی از خراشها در پوست سر و عفونی شدن خراشها با عفونتهای فرصتطلب و بزرگ شدن غدد لنفاوی پشت گوش دیده میشود.
آسیم همچنین راههای انتقال انگل را از ۲ راه مستقیم و غیر مستقیم عنوان کرد و گفت: راه مستقیم از طریق تماس با فرد آلوده و راه غیرمستقیم از طریق تماس با اشیای آلوده مثل روسری، کلاه، شانه، روبالشی، حوله، ملحفه هتلها و کمدهای استخر است.
انتهای پیام/